Onlangs heb ik voor een paar tientjes een oud fotoalbum gekocht met daarin albumine foto’s van vooral mensen op vakantie, boten, huizen en gebouwen. Aan de hand van een paar foto’s ben ik er achter gekomen dat het album heeft toebehoord aan de familie Swierstra uit Amsterdam.

De Fries Johannes Swierstra die als timmerman in Amsterdam ging werken kreeg daar samen met zijn Groningse vrouw maar liefst zes zonen. Om wat voor reden dan ook koos hij voor een carrièreswitch door op het Gerard Douplein nr. 120 een koffie, thee- en cacaozaak te beginnen. In een prachtig oud pand waarin oorspronkelijk een zuivelhandel had gezeten genaamd Het Boterhuisje.

De zaak zat ingeklemd tussen een aardappelhandel en een schoenenzaak, en lag vlakbij de diamantslijperij Flora.

Helaas heeft het historische pand de tand des tijds niet doorstaan en plaats moeten maken voor een in mijn ogen afschuwelijk appartementencomplex.

Gerard Douplein 118 t/m 122 in Amsterdam
De getallen op de gevel en in de etalage zijn de prijzen in centen, opvallend dat thee duurder is dan koffie.

Een blik in de winkel

Johannes had een bijzondere aankleding gekozen voor zijn winkel. Naast de door hem gefabriceerde pakketjes koffie, thee en cacao zien we een opgezette vogel en een paar jachttrofeeën. Wat ik zo kan beoordelen zie ik een gewei van een Afrikaanse Antilope. Niet zo gek, omdat ik erachter ben gekomen dat zeker drie van zijn zonen in Pretoria zijn geweest ten tijde van de tweede boerenoorlog. Verder zien we een mooi blik op de bovenste plank staan van de cacaofabriek Caspar Flick. Deze Flick begon in 1745 een chocoladefabriek in Amsterdam. Wie kent niet de bekende chocolade flikken die naar hem zijn vernoemd? Onder de plank met het blik een portret van een voor mij onbekend heerschap. Bakken en blikken met koffie, chocolade, thee en kandij en op de toonbank koekjes voor 10ct, een weegschaal en een verdwaalde bril.

Reclameposter van Caspar Flick

Al met al een leuk beeld van een winkel in het begin van de 20ste eeuw. Wanneer je nu de plek bezoekt ziet het er minder idyllisch uit. Het oude pand van de diamantslijperij is gerestaureerd, maar wat ze op de plek van het winkeltje van Johannes hebben neergezet is toch wel een verlies voor de stad. Wellicht had men in 1990 beter voor restauratie kunnen kiezen dan sloop.

Bron: Beeldbank Amsterdam

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *