Zwart/wit dia

Tussen de partij die ik via een veiling heb verkregen zitten een aantal dia;s met foto's gemaakt aan het einde van de Tweede Wereldoorlog. Onder deze dia staat een geschreven tekst: Luit Gen v.Oyen op de Missouri 2/9-45

Het was mij totaal onbekend dat er een Nederlandse militair aanwezig was bij de capitulatie van Japan. Maar hier zit dan een Hollander tussen twee Japanners op het slagschip de Missouri waar de overgave officieel werd bekrachtigd.

De volgende informatie over deze man vind je op Wikipedia:

Ludolph Hendrik van Oyen begon zijn militaire carrière bij de cadettenschool in Alkmaar vanaf 1906, vervolgens, tot 1911, op de Koninklijke Militaire Academie te Breda. Vanaf 1922 tot 1925 volgde hij in de rang van kapitein de Hoogere Krijgsschool te Den Haag en werd na afloop aangesteld als majoor en bevelhebber van het LA-KNIL. Dit zou hij onder verschillende rangen blijven, tot hij in 1940 werd gepromoveerd tot generaal-majoor. Als bevelhebber van het ML-KNIL wist hij deze flink uit te breiden met het oog op de Japanse opmars aan het begin van oorlog. In 1942 werd hij benoemd tot plaatsvervangend bevelhebber van vice-maarschalk sir Richard Peirse, die het commando voerde over de luchtstrijdkrachten binnen de ABDACOM, een samenwerking tussen de Amerikaanse, Britse, Nederlandse en Australische strijdkrachten die op 25 februari 1942 door opperbevelhebber generaal sir Archibald Wavell werd opgeheven. Na de Slag in de Javazee landden de Japanners op Java. Op 5 maart trokken ze Batavia binnen en op 7 maart vluchtte luitenant-gouverneur-generaal van Nederlands-Indië, Hubertus van Mook, samen met onder andere Van Oyen, naar Australië gedurende de Slag om Java. Drie dagen later capituleerde Nederlands-Indië. In Australië werd Van Oyen belast met het voltooien van de vliegopleiding van Nederlandse vliegers aan de Royal Netherlands Military Flying School die ook naar Australië waren vertrokken. Deze vliegopleiding vond uiteindelijk plaats op de Amerikaanse vliegbasis Jackson in de staat Mississippi.

In oktober 1943 werd Van Oyen gepromoveerd tot luitenant-generaal en waarnemend legercommandant van het Nederlands-Indische leger, ter vervanging van luitenant-generaal ter Poorten, die op dat moment krijgsgevangen was genomen door de Japanners. Van Oyens opdracht was het zo veel mogelijk heropbouwen van de Nederlandse strijdkrachten met het oog op een Japanse capitulatie

Nadat Nederlands-Indië in 1945 grotendeels weer was heroverd probeerde Van Oyen, en de opperbevelhebber van de Nederlandse marine Conrad Helfrich, de Britten ervan te overtuigen het Nederlandse gezag zo veel mogelijk te herstellen. Het Indische leger stond op dat moment nog onder gezag van de Britten. Beide Nederlandse generaals waren van mening dat Soekarno en de pas uitgeroepen Republiek Indonesia de kop ingedrukt moesten worden. De Britten, onder aanvoering van Lord Mountbatten, en de commandant in Batavia, Philip Christison, weigerden dit. Uiteindelijk bood Van Oyen, als laatste drukmiddel, zijn ontslag aan bij Van Mook, evenals Helfrich. Hij werd opgevolgd door generaal Spoor, wiens ideeën niet veel verschilden van die van Van Oyen. Hij verkreeg eervol ontslag in januari 1946. Van Oyen bleef tot aan zijn overlijden in 1953 commandant van het Rode Kruis-korps. Hij was ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw, officier in de Orde van Oranje-Nassau, Lid in de Orde van het Bad, commandeur in de Orde van Merit en 5de klasse Zilveren Kruis in de Orde van Virtuti Militari (Polen)..

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *